Nowa kultura życia. Apologia bioetyki katolickiej

Pytania etyczne - to jest pytania o dobro i zło, ludzkość stawiała sobie od zarania. Dotyczyły one między innymi kwestii elementarnych: oceny postaw i zachowań wobec ludzkiego życia, a w związku z tym i zdrowia. Przez wieki rozstrzygające normy w tej dziedzinie wywodziły się z aksjologicznej refleksji Hipokratesa i kontynuującej ją chrześcijańskiej teologii moralnej. Załamanie nastąpiło dopiero w wieku XX, kiedy w efekcie gwałtownego rozwoju nauk, a zwłaszcza technik medycznych, lekarze i uczeni stanęli przed nowymi, zupełnie nieznanymi im wcześniej dylematami moralnymi.

Pojawiła się potrzeba stworzenia dyscypliny, która wciąż aktualizując swoją wiedzę o dorobku nauk empirycznych (takich jak fizyka, chemia, biologia czy medycyna) poddawałaby go refleksji humanistycznej w oparciu o instrumentaria filozofii, socjologii, prawa czy teologii. W ten sposób wyodrębniła się bioetyka. Ta młoda dyscyplina nauki jest więc namysłem etycznym nad życiem i zdrowiem jako zjawiskami naturalnymi...