Z mocy bezprawia - audiobook

13 maja 2008 Roku Wojciech Sumliński został zatrzymany przez ABW pod zarzutem oferowania oficerowi WSI pozytywnej weryfikacji. Gdy dowiedział się, że zostanie aresztowany, próbował popełnić samobójstwo. Murem stanęli za nim koledzy dziennikarze, którzy stali się mimowolnymi bohaterami „afery podsłuchowej”.
 
Zrealizowany na podstawie bestsellerowej książki Wojciecha Sumlińskiego audiboook „Z mocy bezprawia” to ponad 10 godzin fantastycznej lektury w formacie mp3 czytanej przez znakomitego polskiego aktora Jerzego Zelnika. Jest to jednocześnie pierwsze nagranie inaugurujące nowy cykl książek audio „Prawdę mówiąc” – wspólny projekt wydawnictw Fronda i Raj Media (raj media.pl).
 
„Ten audiobook to po prostu dynamit! Jeden z najlepszych dziennikarzy śledczych opowiada nam głosem świetnego aktora o ukrytych mechanizmach władzy. Cena, jaką za zdobycie tej wiedzy zapłacił Sumliński, nie pozwala w jego relację wątpić”. Rafał A. Ziemkiewicz.
„Autor udowodnił, że dziennikarstwo śledcze jest dziś w Polsce najważniejszą, a zarazem najbardziej ryzykowną z medialnych specjalizacji. Aneks do raportu o WSI, zabójstwo ks. Jerzego Popiełuszki, mafie i afery, świadek koronny „Masa”, ludzie ze służb i prominentni politycy – wszystkie te elementy splatają się w jednym audiobooku w przekonujący obraz czegoś, czego oficjalnie nie ma, a co od lat podskórnie psuje nasze państwo. A to „Układ” właśnie!”
Marcin Wolski
 
Postać oskarżonego:
 
Wojciech Sumliński (ur. 1969 w Warszawie) – wybitny polski dziennikarz śledczy, redaktor naczelny Tygodnika Podlaskiego. Absolwent psychologii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Pracował w „Życiu”, „Gazecie Polskiej” i „Wprost”. Autor licznych reportaży i programów w TVP: „Oblicza prawdy” o dzialalności SB i magazynu śledczego „30 minut”. Autor wydanej nakładem Frondy w 2010 roku książki „Teresa Trawa Robot” o tajnych operacjach specjalnych SB.
 
Sylwetki Oficerów Śledczych:
 
Cezary Gmyz Ur. 24 maja 1967 we Wrocławiu. Syn Edwarda Gmyz, górnika i Urszuli Gmyz z domu Wojnar. Absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (obecnie Akademia Teatralna). Od 1990 reporter i kierownik działów w mediach ogólnopolskich m.in. Życiu Warszawy, Życiu, Newsweek i Wprost. Obecnie związany z Rzeczpospolitą i tygodnikiem Uważam Rze, gdzie jest reporterem śledczym. Zajmuje się też problematyką kościelną.
 
Autor wielu tekstów śledczych i lustracyjnych. Ujawnił m.in. przeszłość biskupa włocławskiego Wiesława Mehringajako tajnego współpracownika SB. Zdemaskował jako komunistycznych agentów zwierzchników dwóch Kościołów abp Sawy z Kościoła prawosławnego oraz bp Janusza Jaguckiego z Kościoła ewangelicko-augsburskiego. Z tego powodu Jagucki musiał ustąpić ze stanowiska. Jego tekst o aferze hazardowej doprowadził do dymisji kilku ministrów. Duży rozgłos uzyskały jego publikacje poświęcone Tomaszowi Turowskiemu oficerowi Służby Bezpieczeństwa, który przez 10 lat udawał jezuitę szpiegując Watykan, a w III RP zrobił karierę jako dyplomata. Jego ostatnim zadaniem było przygotowanie wizyty Lecha Kaczyńskiego w Smoleńsku. Ostatnio ujawnił m.in., że głos generała Błasika w kokpicie tu-154 w rzeczywistości należał do II pilota Roberta Grzywny.
 
Stypendysta Fundacji Roberta Boscha w programie dziennikarskim „Medien Mittler zwischen Völker”, Były wiceprezes fundacji Medientandem organizującej programy stypendialne i seminaria dla dziennikarzy niemieckich w Polsce.
Komentator radiowy i telewizyjny w TOK FM, I Programie Polskiego Radia, TVN24, TVP Info oraz programach publicystycznych TVP 1 i TVP 1 – m.in. w programach Forum, Jan Pospieszalski przedstawia oraz Jan Popieszalski bliżej.
Członek Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Hobby: gotowanie i historia.
 
Jerzy Jachowicz (ur. 15 maja 1938 w Sochaczewie) – polski dziennikarz, publicysta.
Przed 1989 działał w opozycji demokratycznej (NSZZ „Solidarność”). W latach 1989-2005 był dziennikarzem „Gazety Wyborczej”, jednym z prekursorów dziennikarstwa śledczego w Polsce.
 
Zajmował się głównie problematyką przestępczości zorganizowanej i jej powiązań z dawnym aparatem bezpieczeństwa PRL. Pisał m.in. o zabójstwie Grzegorza Przemyka, niszczeniu dokumentów na zlecenie gen. Buły.
Od 2005 pracował jako dziennikarz tygodnika „Newsweek Polska”, zaś od 2006 w „Dzienniku”. Od 2008 na antenie Programu III Polskiego Radia w porannym wydaniu audycji „Zapraszamy do Trójki” prowadził cykl „Z Archiwum Jerzego Jachowicza”, gdzie opowiadał o wybranych przez siebie wydarzeniach, które badał jako dziennikarz śledczy. Zrezygnował z tej pracy 2 marca 2009 w reakcji na odwołanie Krzysztofa Skowrońskiego z funkcji dyrektora Programu III[1].
 
Jerzy Jachowicz do końca 2010 współpracował z informacyjnym portalem internetowym Telewizji Polskiej – tvp.info[2]. Obecnie prowadzi audycję „W Jamie Jachowicza”[3] w internetowym Radiu Wnet, a także jest stałym felietonistą-komentatorem tygodnika „Uważam Rze”. Publikuje również w „Gazecie Polskiej Codziennie”. Jest członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Rafał A. Ziemkiewicz (ur. 13 września 1964 w Piasecznie) – polski dziennikarz, publicysta, komentator polityczny i ekonomiczny, pisarz science fiction i działacz fandomu. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Aktualnie jego felietony publikują „Rzeczpospolita”, „Gazeta Polska” i „Niezależna Gazeta Polska” oraz portal Interia.pl. W latach 2008-2011 prowadził w TVP Info cotygodniowy program „Antysalon Ziemkiewicza”, a także „Poranek Info”. W stacji TVP Historia był gospodarzem kilku cyklicznych audycji. W radiowej Jedynce prowadził co tydzień audycję „Rozmowy w Jedynce”. Od 2011 prowadzi w TVP Info wywiady we wtorkowym paśmie wieczornym „Info Dziennik – Gość” oraz publikuje w tygodniku „Uważam Rze”.
 
Fragmenty książki „Z mocy bezprawia” na żywo czyta:
 
Jerzy Zelnik (ur. 14 września 1945 w Krakowie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, kojarzony głównie z rolą Ramzesa XIII w filmie Jerzego Kawalerowicza Faraon, scenarzysta małych form teatralnych (monodramów, etiud), reżyser teatralny, dyrektor artystyczny Teatru Nowego w Łodzi w latach (2005-2008). Został odznaczony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1997) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).